Nekas nav aizmirsts
Bezmiega naktīs Nāk drūmas domas Kā lietuvēns prātu tās nomāc Cik daudz kas ir bijis Cik asiņu lijis Par brīvību cik atdots ir dzīvību Bet aizvien cilvēks sev Niknākais zvērs Sāpju un ciešanu vēl pilns nav mērs Kur liekulība, kur patiesa sirds Un kā var gribēt par meliem kāds mirt Bet tauta pret tautu Aizvien naidu jūt Jo tikai par “cilvēku” neviens nevēlas būt Un taisnība vienmēr Tam kam ir spēks Tas visu kas neērts Steidz no vēstures dzēst Bet nekas nav aizmirsts un aizmirsts nedrīkst būt!...